De afgelopen tijd ben ik ontzettend druk geweest met het schrijven van mijn scriptie. Op het uiteindelijke resultaat ben ik apetrots: een scriptie getiteld ‘Visserij en Armoede in Roerige Tijden: De vissersgemeenschappen Vlaardingen & Scheveningen tijdens en na de Bataafs-Franse Tijd, 1795-1830’. Hoe was het om een scriptie te schrijven in coronatijd en wat is de conclusie van mijn onderzoek? Je lees het in deze blog!

Toen ik vorig jaar september de blog  ‘Het begin van een scriptie’ publiceerde dacht ik dat ik een rustig jaar voor me had. Alle tijd om onderzoek te doen, rustig naar de archieven te gaan en me te focussen op het schrijven van het epistel van mijn Bachelor-carrière. Helaas gingen de archieven niet veel later dicht en moest ik noodgedwongen terugvallen op enkel secundaire literatuur (boeken en artikelen) om mijn scriptie vorm te geven. Een lichtpuntje in dit alles was dan toch het Vlaardingse Stadsarchief, waar ik ondanks de maatregelen zo nu en dan heen kon om archiefmateriaal te scannen.

Met mijn iPad in de hand ging ik dan naar het archief om op moderne wijze onderzoek te doen. Via het programma ‘GoodNotes’, normaal bedoeld voor het maken van notities (heel handig voor studenten!), scande ik allerlei archiefstukken in. Doordat de tijd die ik in het archief kon besteden beperkt was, was inscannen de beste optie. Zo kon ik thuis, achter mijn bureau mijn onderzoek verder vormgeven. Het resultaat van al het scanwerk? Een map met meer dan twintig archiefstukken, een Excel-bestand met honderden regels aan data over de Vlaardingse en Scheveningse visserij én uiteindelijk dus een mooie scriptie.

Een kleine twee weken geleden was mijn scriptie af. Na een jaar coronamaatregelen een hele prestatie, al zeg ik het zelf. Op de beoordeling wacht ik momenteel nog, daar hebben mijn begeleider en de tweede lezer nog even voor. Ik hoop uiteraard op een goed resultaat. Benieuwd naar de uitkomst van mijn onderzoek? Ik zal het kort samenvatten voor jullie:

In oudere literatuur rondom de Bataafs-Franse periode in visserijgemeenschappen werd vaak een volgend beeld geschetst: door de vele oorlogen kon de vissersvloot niet uitvaren en daarom was er grote armoede in de gemeenschappen. Dit beeld geven bijvoorbeeld de historici J.C. Vermaas, Sigal Jr. en De Vries & Van der Woude in hun verschillende boeken (verwijzingen staan in mijn scriptie voor de geïnteresseerden). Tegen dat beeld zet ik mij af in mijn scriptie. Ik betoog dat de armoede niet enkel wordt veroorzaakt door de verminderde visserijopbrengsten, maar dat er meer speelde in de gemeenschappen. Dit beïnvloedde de armoedecijfers zowel positief, als negatief. Daarnaast zorgen administratieve vertragingen voor een oneerlijk beeld, wat het imago van de visserijgemeenschappen niet ten goede komt.

Mijn gehele scriptie is te lezen op mijn website, via mijn Portfolio. Ik hoor graag of u het onderzoek interessant heeft gevonden, mail mij dus gerust via sjors@sjorsstuurman.nl. De scriptie is beoordeeld met een 7,8. Sinds het moment van inleveren ben ik tevens begonnen aan een nieuw onderzoek. Ditmaal weer over Scheveningen, maar daarover volgt later meer…